Archives de catégorie : Ποίηση

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ  «Φαίνεται πια πως τίποτα – τίποτα δεν μας σώζει…» ΚΑΙΣΑΡ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει. Κάτι που πάντα βρίσκεται σ’ αιώνια εναλλαγή, κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων, … Continuer la lecture

Publié dans Νίκος Καββαδίας | Marqué avec , | Commentaires fermés sur ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Ἀπολείπειν ὁ θεός Αντώνιον

Κ. Π. Καβάφης Ἀπολείπειν ὁ θεός Αντώνιον Σὰν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυχτ’, ἀκουσθεῖ ἀόρατος θίασος νὰ περνᾶ μὲ μουσικές ἐξαίσιες, μὲ φωνὲς— τὴν τύχη σου ποὺ ἐνδίδει πιὰ, τὰ ἔργα σου ποὺ ἀπέτυχαν, τὰ σχέδια τῆς ζωῆς σου ποὺ βγῆκαν ὃλα πλάνες, … Continuer la lecture

Publié dans Κ. Π. Καβάφης | Marqué avec , | Laisser un commentaire

Ἡ Πόλις

Κ. Π. Καβάφης Ἡ Πόλις Εἶπες· «Θὰ πάγω σ’ ἄλλη γῆ, θὰ πάγω σ’ ἄλλη θάλασσα. Μιὰ πόλις ἄλλη θὰ βρεθεῖ καλλίτερη ἀπό αὐτή. Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη εἶναι γραφτή· κ’ εἶν’ ἡ καρδιά μου – σὰν νεκρὸς – θαμένη. … Continuer la lecture

Publié dans Κ. Π. Καβάφης | Marqué avec , | Laisser un commentaire

Ἡ Σατραπεία

Κ. Π. Καβάφης Ἡ Σατραπεία Τί συμφορά, ἐνῶ εἶσαι καμωμένος γιὰ τὰ ὡραῖα καὶ μεγάλα ἒργα ἡ ἄδικη αὐτή σου ἡ τύχη πάντα ἐνθάρρυνσι κ’ ἐπιτυχία νὰ σὲ ἀρνεῖται· νὰ σ’ ἐμποδίζουν εὐτελεῖς συνήθειες, καὶ μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες. Καὶ τί φρικτὴ … Continuer la lecture

Publié dans Κ. Π. Καβάφης | Marqué avec , | Laisser un commentaire

Μοναξιά

Αλέξανδρος Μπάρας   Μοναξιά   Είναι το πυκνό συλλαλητήριο που οργανώνει μόνος ένας, μόνος, κάπου ένα μαχαίρι είναι που βρέθηκε δίχως ν’ ακουστεί κανένας φόνος. Όπλου είναι βολή χωρίς αντήχηση στη μεγάλην άμμο μιας Σαχάρας, πάνω μια χλωμή λειψή πανσέληνος … Continuer la lecture

Publié dans Αλέξανδρος Μπάρας | Marqué avec | Laisser un commentaire

H “Kλεοπάτρα”, η “Σεμίραμις” κ’ η “Θεοδώρα”

 Αλέξανδρος Μπάρας    H “Kλεοπάτρα”, η “Σεμίραμις” κ’ η “Θεοδώρα”   Ένα κάθε βδομάδα, στην ορισμένη μέρα, πάντα στην ίδιαν ώρα, τρία βαπόρια ωραία, η “Kλεοπάτρα”, η “Σεμίραμις” κ’ η “Θεοδώρα”, ανοίγουνται απ’ την προκυμαία στις εννέα, πάντα για τον … Continuer la lecture

Publié dans Αλέξανδρος Μπάρας | Marqué avec | Laisser un commentaire

Γκεβάρα

Νίκος Καββαδίας Γκεβάρα Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα. Έλεγε η μάνα του παιδιού: ‘Καμάρι μου κοιμήσου’. Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα τότε που η ώρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου. Λεφούσι ο άσπρος μέρμηγκας, σύννεφο η … Continuer la lecture

Publié dans Νίκος Καββαδίας | Marqué avec , | Laisser un commentaire

Federico García Lorca

Νίκος Καββαδίας Federico García Lorca Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι Αύγουστος ήταν δεν ήτανε θαρρώ, τότε που φεύγανε μπουλούκια οι Σταυροφόροι. Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδιά και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου. Στο … Continuer la lecture

Publié dans Νίκος Καββαδίας | Marqué avec , | Laisser un commentaire

« Επί Ασπαλάθων.. »

Γιώργου Σεφέρη  «Επί Ασπαλάθων.. » « Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού «  πάλι με την άνοιξη. Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια και τους κίτρινους … Continuer la lecture

Publié dans Γιώργος Σεφέρης | Marqué avec , | Laisser un commentaire

Οἱ Γάτες τ᾿ Ἅι-Νικόλα

Γιώργου Σεφέρη Οἱ Γάτες τ᾿ Ἅι-Νικόλα Τὸν δ᾿ ἄνευ λύρας ὅμως ὑμνωδεῖ θρῆνον Ἐρινύος αὐτοδίδακτος ἔσωθεν θυμός, οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος φίλον θράσος. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ. 990 ἔπ. «Φαίνεται ὁ Κάβο-Γάτα…», μοῦ εἶπε ὁ καπετάνιος δείχνοντας ἕνα χαμηλὸ γιαλὸ μέσα στὸ … Continuer la lecture

Publié dans Γιώργος Σεφέρης | Marqué avec , | Laisser un commentaire