Θεσσαλονίκη 1975
Κείμενο του Γιώργου Αλεξανδρινού
από τη συλλογή Νυχτώνει στα Γρεβενά
Δημοσιεύτηκε στο Εικοστό τεύχος του περιοδικού ΕΝΕΚΕΝ,
Απρίλιος-Μάϊος-Ιούνιος 2011
Μπήκε μια μέρα στην αίθουσα του πέμπτου ορόφου του θέατρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, το οποίο στέγαζε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τη Δραματική Σχολή του, τη Σχολή μας. Έβγαλε από τη μεγάλη δερμάτινη τσάντα του ένα μικρό βιβλίο και μας είπε:
― Επειδή αύριο θα γίνετε, με το καλό, ηθοποιοί, καλό είναι να ξέρετε κάτι κι από ποίηση… και μας διάβασε με τη μονότονη φωνή του το ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου Ενός λεπτού σιγή, από τη συλλογή Ανυπεράσπιστος καημός.
Κάποια άλλη φορά μας διάβασε το ποίημα Παρίσι (Κουβεντολόϊ με τον Πύργο του Άϊφελ) του Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκι, μεταφερμένο στα ελληνικά από τον Γιάννη Ρίτσο «με τη συνεχή βοήθεια, τον επίμονο έλεγχο και τη συνεργασία του Άρη Αλεξάνδρου».
Κι άλλη μια φορά τον Μπολιβάρ του Νίκου Εγγονόπουλου. Ολόκληρο.
Τά τόπια δεξιά. Βράς!
Βράς, ἀλβανιστί φωτιά: Μπολιβάρ!
Ανάσα δεν βγάλαμε, μέχρι που τέλειωσε.
Εκείνος μας είχε μιλήσει και για τον καστοριανό ποιητή Θεοδόση Άθα που αναφέρω σε κάποιες σελίδες μου…
Τάσος Ναούμ. Πέθανε 59 χρονών. Στη Θεσσαλονίκη.
Χάρη σ’ εκείνον μπορώ και καυχιέμαι σήμερα πως κάτι ξέρω από ποίηση.
Πότε, πότε όταν τον θυμάμαι βουρκώνω λίγο, αλλά φροντίζω να είμαι μόνος.